طبق قانون مدنی عقد ازدواج به دو نوع دائم و موقت یا منقطع می تواند باشد. هر کدام از این عقود، شیوه انحلال مخصوص به خود را دارد. یعنی آنچه در قانون تحت عنوان طلاق یا فسخ نکاح آمده است (ماده 1120 قانون مدنی) مخصوص عقد دائم است، اما در عقد موقت زن با انقضای مدت یا بذل مدت از سوی شوهر از زوجیت وی خارج میشود، بنابراین یکی از شرایط صحت عقد موقت تعیین مدت زمان عقد منقطع است وعقد در همان محدوده زمانی تعیین شده توسط طرفین، صحیح و معتبر است.
از آنجا که مدت زمان تعیینی در عقد موقت به نفع زوج است .میتواند از این نفع بگذرد و مدتی را که باقی مانده به زن ببخشد. به این عمل حقوقی “بذل مدت” می گویند.
اگر در ازدواج موقت, زوج حاضر به خاتمه زندگی و بذل مدت نباشد زن می تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده تحت عنوان الزام زوج به بذل مدت، تقاضای جدایی از وی را مطرح کند.
اگرچه بذل مدت صرفاً از طرف زوج به عمل می آید ولی می تواند برای بذل مدت به زن وکالت داده تا به نیابت از او مدت باقی مانده را به خود بذل نماید.
وکلای متخصص و پایه یک دادگستری هیواد وکیل شما در دعوی خانواده با موضوع الزام به بذل مدت می باشند.
شماره تماس با گروه حقوقی هیواد:
۰۹۱۲۵۶۷۱۶۸۳
۰۹۱۲۱۳۲۱۰۲۳
۰۹۱۲۲۴۴۲۴۸۸
وکلای پایه یک دادگستری و متخصص هیواد به دنبال گسترش فرهنگ مشاوره قبل از انجام هر اقدامی که جنبهای حقوقی دارد، هستند تا با ارائه راهکارهای صحیح حقوقی تبعات اقدامات نادرست را مرتفع نموده یا کاهش دهند.
حضانت
